Wednesday, September 19, 2012

و خدا بر زمین آمد در قالب موجودی دو پا

نمیدونم شاید یک لحظه هوسه... لحظه ای که میتونه به درازای سال باشه.
شاید جنونه... و شاید تکرار....
و کسی کاری میکنه... و نطفه ی یک درد بسته میشه....
و بابت تک تک این ثانیه های درد... باید که ساعتها و ساعتها کار کنی... ساعتها و ساعتها درد مضاعف بکشی...
تا بتونی اون ثانیه رو بکنی و جدا کنی..
با اینکه هیچ گاه دور نمیندازیش.
و تو میتونی به هردوقسمتش کمک کنی...
به ایجاد رنج... به کنده شدن رنج...
و واقعا انتخاب با تو نیست.
هست؟

---
پ.ن. دوباره که خوندمش دیدم میشه به اشتباه افتاد... مهم نیست ها... ولی دلم خواست بیام بگم این قضیه هیچ ارتباطی با بچه و بارداری و .... نداره.

No comments: