جوجه بزرگه میگه اگه من دختر بودم.... باز میگه خوش بحال دخترا... دوباره میگه دختر بودن راحت تره.....
آخرین جمله ش اینه که دخترها خیلی راحت تر از پسرها میتونن جلب توجه کنن... با آرایش ... با لباس ... با راه رفتن و عشوه و.....
به باباش میگم گاهی به این جوجه بزرگه شک میکنم.... میخنده میگه نه اتفاقا خیلی هم مرده.... فقط یاد گرفته خودش باشه و راحت احساسش رو بیان کنه.... بقیه هم از این احساسها دارن... بیانش نمیکنن....
و من حس خیلی خوبی دارم.....
همه ی کادر مدرسه عاشق جوجه بزرگه هستن... زن و مرد و مسن و جوون... جوجه ی من یاد گرفته احساسش رو بیان کنه... یادم میاد پیش دبستانی که بود جشن تولدش رو ترک کرد و حاضر نشد برگرده سرکلاس چون گریه کرده بود.... ولی الان راحت گریه میکنه و اصلا هم ناراحت نمیشه... جوجه م میخواد زودتر بچه دار بشه ... جوجه م شوهر خیلی خوبی میشه...
....
مدیر و ناظم و معلم و... به من تبریک میگن بابت جوجه کوچیکه که چه ذهن منظمی داره و معلم هنرش من رو کنار میکشه و میگه توی این کلاسهایی که درس میدم هیچ کسی ذهنش مثل جوجه ی تو نیست.... از نظر احساسی نرمال ترین بچه ی موجوده.... مدیرشون میگه جوجه ت خیلی سرجاشه... و همه مرتب به من تبریک میگن بابت تربیت بچه م....
و من حس خیلی خوبی دارم....