یه مدت فیس بوک واسه من تعطیل بود و حالش رو میبردم...
یادم نبود...
جای گهیه...
خسته میکنه آدم رو...
بابا بکشین بیرون... حوصله سیاست و جامعه و درد و مرض و بدبختی رو ندارم....
همینجوری خوشترم که کل غصه م این باشه که ناهار چی بپزم....
نه امضا دادم به کسی نه قولش رو دادم نه اداش رو درآوردم....
حتی یک روز هم توی زندگیم روشن فکر نبودم و دوست ندارم دغدغه های اجتماعی فرهنگی سیاسی داشته باشم....
هر بار هم که به اشتباه یه چیزی گفتیم یکی زده تو دهنمون که به تو چه....
چند روز پیش هم گفتم اااا این رضا قاسمی که میگن اینه؟ گفتن مگه تو میشناسیش؟ گفتم همونه که کتاب همنوازی شبانه ارکستر چوبها رو نوشته ... من نمیدونستم موسیقی دان هم هست...
همه اونوقت دست گرفتن و هر هر خندیدن که اووووو بابا انتلکتوئل بابا روشنفکر... آنی آنی آنی
یعنی کلش به همین خلاصه میشه....
خوبی گودر این بود که هرچی میخواستی میخوندی و کسی بهت چیزی فرو نمیکرد.. ای بر پدر و مادر بانیش لعنت که گودر رو با خاک یکی کرد... ای باعث و بانیش هزاران بار لعنت... روحت شاد کاپیتان هادوک!
من گوووووددددددددرررررررررم رو میخواااااااااااااااااااااام!