این چند روز که نبودی.... وقتی گرمی نفسهات نبود... نبضت زیر دستم نمیزد... همه بهم هجوم آوردن... آمار و ارقام... کتابها و سایتها.... آدمها... حکمهایی که صادر کرده بودن عظمت پیدا کردن....
حالا که هستی... حالا که گرمی وجودت من رو توی خودش غرق میکنه... وقتی نبضت روی نبضم قرار میگیره... وقتی گم میشم توی اون وجودی که توی هیچ آماری جا نمیشه... همه اونا رفتن... فقط من موندم و تو...
و چه لذت بخشه... و چه خوشبختیم من و تو که توی هیچ فرمولی نمیگنجیم ....
حالا که هستی... حالا که گرمی وجودت من رو توی خودش غرق میکنه... وقتی نبضت روی نبضم قرار میگیره... وقتی گم میشم توی اون وجودی که توی هیچ آماری جا نمیشه... همه اونا رفتن... فقط من موندم و تو...
و چه لذت بخشه... و چه خوشبختیم من و تو که توی هیچ فرمولی نمیگنجیم ....
No comments:
Post a Comment