اگه اکثر دور و بریهای من توی کارشون تاخیر دارن و من ندارم میتونی یه تشکر کنی و به من انگیزه ارائه کار بهتر رو بدی... ولی تو چیکار میکنی؟ ایرادهای کارم رو میگیری... اگه برطرف کنم ایرادهای جدید.... و بازهم و بازهم...

تا میرسه به جایی که احساس کنم خنگ و ساده و گاگولم که توی همچین اجتماعی سعی میکنم کار درست ارائه کنم!!!

این رفتار تو نه فقط به من بلکه به خودت هم آسیب میزنه... نه از بابت بی انگیزه شدن من... ببین چقدر به دور و برت سیاه نگاه میکنی؟ از چی راضی هستی؟ تا به کی؟

گاهی فکر میکنم این جمله ی قدیمی که میگه "برای حکومت عرب رو سیر و ایرانی رو گرسنه نگه دار" چقدر جمله ی درستیه! و اینکه چرا اینجوریه و پیشینه ی تاریخیش به کی برمیگرده دردی رو دوا نمیکنه....

تو با این طرز تفکرت هرجای دنیا که باشی همون آدم غرغر کن ناراضی هستی که همه رو استثمار کننده و خودت رو استثمار شده میبینی!!!