فکر میکنی به مرگ عادت میکنی... فکر میکنی بعدِ مرگ بهترینهایت هیچ مرگی تکانت نمیدهد... اشتباه میکنی... حتی قیافهاش را بخاطر نداری... اسمش را به سختی... اما درجا خشک میشوی.... بغض گلویت را میگیرد و آنچه میخوری تبدیل به گچ و خاک میشود در دهانت....
No comments:
Post a Comment